Tuesday 8 September 2009

Τα θερινά τα σινεμά


Μιας που ο καιρός της Αγγλετέρας θυμίζει έντονα καλοκαίρι (ούτε ένα τόσο δα συννεφάκι στον ουρανό όλη μέρα σήμερα!) σκέφτηκα να κάνω μια ανάρτηση με καλοκαιρινό θέμα και να σας πω για τα θερινά σινεμά του Λονδίνου.


Στη Βρετανία ο όρος θερινό σινεμά είναι λίγο-πολύ άγνωστος, καθώς ο καιρός μας δεν επιτρέπει τέτοιου είδους πολυτέλειες. Ακόμα κι όταν κάνει ζέστη κατά τη διάρκεια της ημέρας, με το που δύει ο ήλιος η θερμοκρασία πέφτει κατακόρυφα, συνήθως γύρω στους 15-16 βαθμούς, ενίοτε και πιο κάτω, συνεπώς δεν κάθεσαι και πολύ ευχάριστα σε εξωτερικό χώρο. Άσε που για να πετύχεις μέρα που δεν βρέχει, και δεν έχει βρέξει ούτε την προηγούμενη, και δεν φυσάει, πρέπει να έχεις μέσο. Έτσι θερινά σινεμά λειτουργούν ελάχιστα και μόνο σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, π.χ. το θερινό σινεμά στο Somerset House (απ' όπου είναι οι φωτογραφίες) ανοίγει για 10 μέρες μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου και κάποια σκόρπια σαββατοκύριακα.


Τα σινεμά αυτά δεν είναι κινηματογράφοι με καρέκλες και τραπεζάκια, αλλά ανοιχτοί χώροι στους οποίους στήνεται μια μεγάλη οθόνη και οι θεατές κάθονται οκλαδόν σε κουβέρτες σαν να κάνουν πικ νικ. Το οποίο ακούγεται ρομαντικό και αιθέριο, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι 3+ ώρες οκλαδόν (2 ώρες το έργο και 1+ που πρέπει να έρθεις νωρίτερα για να βρεις καλή θέση) πιάνεσαι ολόκληρος. Ειδικά αν η οθόνη δεν είναι σε πάρκο αλλά σε πλακόστρωτο, χωρίς μαξιλάρι υποφέρεις. Μπορείτε να φανταστείτε τι πρέπει να κουβαλήσεις μαζί για να είσαι άνετα: κουβέρτες, μαξιλάρια, νερό, φαγητό, μπουφάν - ούτε για κατασκήνωση τόση προετοιμασία!


Βέβαια είναι μια εμπειρία, ειδικά όταν ο καιρός είναι σχετικά καλός, όπως ήταν φέτος μέσα Αυγούστου που πήγαμε εμείς. Με τζην παντελόνι, τα πόδια χωμένα κάτω από την τσάντα μου (γιατί σαν πρωτάρα πήγα με πέδιλα και ξεκάλτσωτη) και μια πασμίνα προσεκτικά διπλωμένη ώστε να μην μένει ούτε εκατοστό ξεσκέπαστο, κατάφερα να δω το έργο ευχάριστα ως το τέλος. Αν δεν ήταν και ο μπροστινός μου που στα μισά του έργου αποφάσισε να το παρακολουθήσει καθιστός (ενώ μέχρι τότε ήταν ξάπλα) θα είχα δει όλη την ταινία ξαπλωμένη, που πραγματικά είναι μια άλλη αίσθηση.


Η ταινία που είδαμε ήταν Ο Βιρτουόζος (The Soloist) του Βρετανού Joe Wright, με πρωταγωνιστές τους Jamie Foxx και Robert Downey Jr. Πολύ ενδιαφέρουσα αλλά δύσκολη ταινία, με την έννοια ότι δεν είχε ούτε ένταση, ούτε σπαραξικάρδιες σκηνές, ούτε το happy end που αρέσει στο ευρύ κοινό. Αν περιμένετε να συγκινηθείτε α λα Slumdog Millionaire, θα απογοητευτείτε. Αν θέλετε να δείτε πώς είναι η πραγματικότητα, τότε θα μείνετε σίγουρα ικανοποιημένοι. Οι δύο πρωταγωνιστές είναι απλά καταπληκτικοί. Παρόλο που η προβολή άρχισε στις 10 μμ, την περισσότερη ώρα ήμουν ημι-ξάπλα, και η ταινία δεν έχει ούτε μία τόση δα καταδίωξη, έναν σεισμό, μια έκρηξη, κάτι χολυγουντιανό τέλος πάντων, έμεινα ξύπνια ως το τέλος. Αυτό και μόνο τα λέει όλα.

25 comments:

Vassilis said...

σαν drive in ... χωρίς το αυτοκίνητο με άλλα λόγια :)
Τα εισιτήρια σε τι τιμές κυμαίνονται;

Σοφία said...

Χαχα κάπως έτσι! Οι τιμές είναι από 10-16 λίρες, δηλαδή 15-20 ευρώ.

NdN said...

Φέτος δεν πήγα, αλλά είχα πάει πέρυσι. Ειχανε θυμάμαι 12 λίρες, αλλά είχα πιαστεί και εγώ, δεν βολευόμουνα με τίποτα και μετά από κάποιο σημείο είχα ξενερωσει απίστευτα περιμένοντας απλά να τελειώσει η ταινία.

Χάρης said...

Μια χαζή παρατήρηση: πολύ κόσμο βλέπω στις φωτογραφίες. Κάθε φορά έχει τόσο κόσμο ή είναι λόγω της συγκεκριμένης ταινίας;

Σοφία said...

@ NdN: Αν ξαναπάς, προτίμησε πάρκο που είναι πιο μαλακά. Το Somerset House δεν υποφέρεται χωρίς διπλή κουβέρτα (μην σου πω πάπλωμα) και μαξιλάρι. Μια φορά που είχα πάει στο Crystal Palace ήταν πιο άνετα, αλλά την ταινία τη νοικιάσαμε μετά σε κασέτα γιατί ήταν δωρεάν προβολή και γινόταν ο κακός χαμός.

@ Χάρης: Η συγκεκριμένη ταινία ήταν ειδική προβολή για φιλανθρωπικό σκοπό. Φαντάζομαι ότι τις υπόλοιπες μέρες είχε λιγότερο κόσμο.

Anonymous said...

με ώρα έναρξης στις 22:00 σε τέτοια θερμοκρασία και όπως περιγράφεις την ταινία, μάλλον θα με είχε πάρει ο ύπνος. ευτυχώς δηλ. που έρχεσαι ελλάδα και το απολαμβάνεις

Σοφία said...

Καλά, δεν το συζητώ, θερινό σινεμά Αθήνα-Λονδίνο = καμία σχέση!

Η ταινία πάντως ήταν πολύ καλή.

mirelen said...

Απορία: σε τόσο μεγάλο ανοιχτό χώρο ο ήχος είναι καλός;

George said...

εγώ το βρήκα όμορφη εμπειρία. Αλήθεια αν κάποιος πάρει το καρεκλάκι του μαζί μπορεί ?? ή τον βάζουν πίσω πίσω και δεν μπορεί να δεί??
Και το εισιτήριο σχετικά καλό ακούγεται.

Anonymous said...

τελικά έχουμε κι εμείς εδώ κάτι καλό :)

DaNaH said...

Και όντας σε ανοιχτό χώρο πώς κόβεις εισιτήριο; Βάζουν κάγκελα γύρω γύρω;

Το Soloist το είδα και εγώ, αλλά δεν μου άρεσε καθόλου. Περίμενα κάτι εντελώς διαφορετικό. Από το trailer που είχα δει πολύ παλιότερα είχα την εντύπωση ότι ο άστεγος θα ήταν κανένας φοβερός διάσημος μουσικός που η ζωή του τα έφερε στραβά και κατέληξε στους δρόμους. Τελείως διαφορετικό δηλαδή από αυτό που είδα. Και όπως είπες και εσύ δεν μου άρεσε που δεν είχε καθόλου δράση. Δύο ώρες μιας ταινίας χωρίς διακυμάνσεις, εντελώς φλατ και boring imo!

Σοφία said...

@ Mirelen: Τέλειος δεν ήταν, αλλά ακούγαμε αρκετά καλά.

@ George: Όχι, δεν μπορείς να φέρεις καρεκλάκι. Αν θες ντε και καλά να κάτσεις αναπαυτικά, θα κάτσεις πίσω-πίσω μαζί με τα κυάλια σου :-p

Όσο για την τιμή, αν σκεφτείς ότι στην Αίγλη στο Ζάππειο (που είναι από τους πιο κυριλέ θερινούς) το εισιτήριο έχει 8 ευρώ, τα 20 ευρώ του Somerset House προσωπικά τα βρίσκω λίγο τσιμπημένα.

@ Ηλιογράφος: Πολλά, όχι ένα μόνο!

@ Δανάη: Με τον ίδιο τρόπο που κόβουν εισιτήρια και στα θερινά σινεμά στην Ελλάδα - περιφράζουν τον χώρο και αφήνουν μόνο μια είσοδο.

Unknown said...

Λοιπόν θα μου άρεσε αυτό το στυλ "κάμπινγκ σίνεμα"...

Όταν μάλιστα κάποιος το κάνει τακτικά (μια φορά το χρόνο δλδ τουλάχιστον), πιστεύω θα βρει και τις "βολές" του ώστε να μην πιάνετε...

Laplace said...

λαά τι λες τωρα...
τελεια φαση!!!!!
καλησπερες

Σοφία said...

@ Lily: Απ' ό,τι είδα, οι γνωρίζοντες πάνε νωρίς (για να πιάσουν καλή θέση) και παίρνουν μαζί τον μισό οικιακό εξοπλισμό τους - κουβέρτες, παπλώματα και μαξιλάρια ύπνου. Πολύ τα ζήλεψα τα μαξιλάρια ειδικά! Επίσης είδα και ψυγεία σαν αυτά που παίρνουμε στις εκδρομές, ώστε το κρασί και οι μπύρες να διατηρούνται παγωμένες.

@ Laplace: Όπως σου τα λέω αγαπητέ!

Yannis Kapnidis said...

Δεν είναι σαν το ελληνικό θερινό σινεμά, αλλά έχει κι αυτό την ομορφιά του. Ο κάθε λαός όπως βολεύεται και για την Αγγλετέρρα δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερα! Ταιριάζει νομίζω και στο στυλ του λαού!

Η ταινία θα πρέπει να ήταν πολύ καλή, αν κρίνω από τους ηθοποιούς. Δεν την έχω δει, αλλά μπήκε στη λίστα "do not forget to...".

Πολλά φιλιά και καλή σου μέρα από τη Ρώμη που αν και ηλιόλουστη, διατηρεί την πρωινή της ψύχρα!

Σοφία said...

Ναι, η αλήθεια είναι πως εδώ το πικ νικ το έχουν στο αίμα τους, οπότε αυτός ο τύπος σινεμά τους ταιριάζει. Αλλά με τα ελληνικά θερινά σινεμά δεν συγκρίνεται, όπως και να το κάνεις.

Σοφία said...

@ Δανάη: Ναι, η ταινία ήταν πολύ φλατ, αλλά αν το σκεφτείς έτσι είναι και η ζωή, όχι όπως μας την παρουσιάζει το Χόλλυγουντ. Άλλωστε πρόκειται για πραγματική ιστορία - τι φταίει ο κακόμοιρος ο Ayers που δεν είναι διάσημος μουσικός;

Ακόμα και οι άστεγοι που εμφανίζονται στην ταινία είναι πραγματικοί άστεγοι του Λος Άντζελες και όχι ηθοποιοί που παριστάνουν τους άστεγους. Προσωπικά μου άρεσε αυτή η αυθεντικότητα που λείπει από άλλες ταινίες.

CitizenMac said...

Υπέροχη πατέντα μου φαίνεται! Πράγματι τελείως άλλο στιλ από το θερινό σινεμά, αλλά πολύ όμορφο παρ'όλα αυτά. Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να το δοκιμάσω. Μου θυμίζει πάντως κάποιες προβολές που γίνονταν στο κάστρο του Εδιμβούργου προς το 2002 περίπου, τις οποίες επίσης δεν είχα μπορέσει να δω. :(

Το Soloist δεν το έχω δει ακόμα, αλλά είναι από τις ταινίες που θέλω να δω οπωσδήποτε, και μόνο λόγω συντελεστών. Από αυτά που γράφεις, μάλλον θα φύγω με καλές εντυπώσεις!

Marina said...

Σαν ανέκδοτο ακούγεται το θερινό σινεμά στην Αγγλία..!! Αφού όμως το δοκίμασες και βγήκες ολόκληρη (και όχι πιασμένη) χαλάλι.

Σοφία said...

@ CitizenMac: Ένα πράγμα λείπει μόνο από την πατέντα: ένα μεγάααααλο στρώμα ώστε να ξαπλώνεις με άνεση!

Για το Soloist διάβασε και τα σχόλια (της Δανάης και τα δικά μου) για να έχεις ολοκληρωμένη άποψη. Εγώ σίγουρα έμεινα με πολύ καλές εντυπώσεις.

@ Marina: Με μεγάλη δυσκολία βέβαια, αλλά ναι, είναι αλήθεια πως κατάφερα να φύγω περπατώντας.

Πίκος Απίκος said...

Πονάει ο πισινός μου μόνο που το σκέφτομαι:). Πάντως δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι υπήρχε κάτι τέτοιο στην Αγγλία.Α, δε βαριέσαι όσο ζεις μαθαίνεις:).

konstantinos said...

Ρίχνω την ιδέα κι όποιος θέλει συνεργάζεται: θα ναυλώνουμε πτήσεις τσάρτερ και θα τους φέρνουμε τους τουρίστες να βλέπουν ταινίες σε ελληνικά θερινά σινεμά να πάθουν την πλάκα τους! Μπύρες παγωμένες, τις αναλαμβάνω εγώ...

Σοφία said...

@ Πίκος Απίκος: Χαχαχα!

@ Konstantinos: Εγώ είμαι μέσα πάντως :-)

Anonymous said...

Nice shots. I will check that Jamie fox movie.